Thursday, August 19, 2010

ఆ క్షణం...

నువ్వూ నేనూ
అడుగులో అడుగేసుకుంటూ...
ప్రపంచం అంచుల వరకూ
ఈ కృత్రిమత్వ కరాళ నృత్యానికి సుదూరం వరకూ
చేయి చేయి పట్టి నడిచిన
ఆ క్షణం ఎంతో బాగుంది కదూ....
ప్రకృతి ఒడిలో మనం పవళించిన రోజు
మన ఇద్దరి తనుహృదయాలు పరవశించిన రోజు
భాషకందని ఆత్మీయత మనలను ఆవహించిన రోజు
ఎల్లలెరుగని తన్మయత్వం ఆలింగనం చేసుకున్న రోజు
ఆరోజు...
ప్రియతమా... ఓహ్ ఇంకా ఎంతో బాగుంది కదూ....
నువ్వూ నేనను మాట మరచి
మనమై కలిసిమెలిసిన ఆ అపూర్వ క్షణం.....
ప్రేమకాంతి నింపిన సూర్య కిరణం
హద్దులను మసి చేసిన అగ్నికణం
మన(సు)లను ఒకటి చేసిన మధుర తరుణం
నా మజిలీ ఇదని దోవ చూపిన స్వాగత తోరణం
ప్రియతమా....
నిజంగానే ఎంతో బాగుంది కదూ...
                                        -దీక్షిత్

No comments:

Post a Comment