నీ కోసం...

ఈ రేయి ఎందుకింత సుదీర్ఘం...
హృదయమా...
క్షణమొక దినంగా... నీవు లేని దినమొక యుగంగా
భారంగా సాగుతున్న వేళ...
ఏదో క్షణంలో నీ గొంతు వినాలని,
నీ పలకరింపుతో మెరిసి మురిసిపోవాలని
నా మనసు ఆర్తిగా తపిస్తుంటే...
ఆ శుభోదయం కోసం నేను స్మరిస్తుంటే...
ఎంతకీ కదలదేం ఈ రేయి?
ధాత్రి ఇంకా రాత్రి దుప్పట్లోనే
ముసుగుతన్ని పడుకుంది
నేను మాత్రం ఈ నిశీధిలో
కునుకు కరువై  వేకువ కోసం
వేచి చూస్తున్నా...
ప్రియ సమాగమాన్ని కూర్చే
ఆ తొలి వేకువ కోసం అలాగే
వేయికళ్ళతో వేచా...
తలవాకిట తలవాల్చి నిలిచా...
కటిక నిశిరాత్రి సైతం తల వంచేలా...
నా కళ్ళే చిరుదీపాలుగా వెలిగించుకుని...
నా హృదయాధిదేవతకు దీపారాధన చేస్తూ....
అనంత విశ్వంలో
ఓ అలుపెరుగని యాత్రికునిలా
ప్రియతమా వేచిఉన్నా
నీ కోసం....
       -దీక్షిత్