నన్ను చూసిన తొలి క్షణంలో
నీ కళ్ళలో
మెరిసిన ఆనందవీచిక
నాతో మాట్లాడే ప్రతి నిమిషం
నీలో కనిపించే ఉత్తేజం
నాతో ఉన్నపుడు
వెల్లివిరిసే ఆత్మీయత
ప్రేమను కొసరే ఆప్యాయత
ఇవన్నీ చూస్తుంటే...
నేను నీవాడినని
నమ్మకంగా అనిపిస్తుంది...
అంతలోనే...
ఎందుకో
నన్ను ఎడం చేస్తున్నావనిపిస్తుంది
చుట్టంలా చూస్తున్నావని తోస్తుంది
నువ్వు నాకు దూరమౌతావన్న
భయం నన్ను ఆవహిస్తుంది
అదే జరిగితే...
ఆ ఊహే భయానకంగా తోస్తుంది
బతకాలన్నవాంచ నశిస్తుంది
ప్రియతమా...
అతిథులు...
హితులు, స్నేహితులూ
ఎందరో ఉంటారు....
నేనూ అందర్లో ఒకడ్నా...?
అనే అనుమానమూ వేధిస్తుంది
మరు తరుణంలోనే
నేను నీకో ప్రత్యేకమైన వ్యక్తినని
విశ్వాసం కలుగుతుంది
ప్రియతమా...
సొంత మనుషుల మధ్య
ఎందుకీ అంతరం?
నా మనో మందిరంలో
నువ్వో దేవతవైనప్పుడు
కనీసం నీ పాదాల చెంతనైనా
నాకు చోటుండదా ??
No comments:
Post a Comment